Ο Βάλτη κοιμάται
Σήμερα κοιμάται στον καναπέ απέναντί μου, ανάσκελα. Μισό μέτρο γάτος, πέντε χρονών, στα χρώματα της καραμέλας, Πέρσης στην καταγωγή και αριστοκράτης στις συνήθειες, του αρέσει να απολαμβάνει τον ύπνο του στις πιο παράξενες στάσεις. Άλλες φορές μπρούμυτα πάνω στο πιάνο με τα χέρια προτεταμένα σαν σκύλος. Άλλες φορές στην πολυθρόνα, ακριβώς όπως βλέπει να κάθεται ο αρχηγός της αγέλης του -δηλαδή η αφεντιά μου- όταν βυθίζομαι στο κάθισμα απολαμβάνοντας τη συντροφιά των ξένων.
Όταν ξεκουράζεται ή κοιμάται στην καρέκλα τα χέρια του τα ακουμπά στα μπράτσα της, κρατά την πλάτη του όρθια, βασιλεύει στο θρόνο του. Κοιμάται κι ονειρεύεται έναν κόσμο δικό του, προφανώς κατοικημένο από φόβους και χαρές, ένα βασίλειο που κυκλοφορούν ελεύθερα τα ένστικτα και οι επιθυμίες. Ποιος ξέρει αν στα όνειρά του μιμείται ανθρώπινες συνήθειες, αν βλέπει τον εαυτό του να φεύγει από το μικρό του παλάτι, στητό στα δυο του πόδια με το σακίδιο στον ώμο ή αν φορά κασκόλ και παλτό, αν καπνίζει και μιλά ξένες γλώσσες ή αν απλώς κυνηγά και κυνηγιέται από τις λιγοστές γάτες και τους ελάχιστους σκύλους που γνώρισε στη μικρή και προστατευμένη έως σήμερα ζωή του. Η ανάσα του είναι σταθερή, ίσα που ακούγεται καθώς ξεφεύγει από την μικρή επίπεδη μύτη του, όμως υπάρχουν στιγμές που τα πόδια του μόνο, κινούνται νευρικά μες στον ύπνο του λες και τρέχει να προλάβει κάτι ή να ξεφύγει από κάποιον.
Θαυμάζω πολύ το γάτο μου. Και το ξέρει. Το νιώθει στο βλέμμα μου, στα γλυκόλογά μου, στα χάδια που καθημερινά του προσφέρω, κυρίως στην υπερπροστατευμένη ζωή που του εξασφαλίζω χρόνια τώρα, κι αυτό το αίσθημα ασφάλειας είναι ο άξονας της σχέσης μας, αφού όπως λένε και οι γιατροί του, η αγάπη είναι ένα συναίσθημα που οι γάτες δεν εμπιστεύονται. Τους φαίνεται ακατανόητο – δεν διαθέτει σταθερούς κώδικες ούτε συνεπές πρωτόκολλο. Ο σεβασμός, ναι. Η ασφάλεια, μάλιστα. Λογοδοτούν και τα δύο αισθήματα στον έλεγχο πολύ συγκεκριμένων υποχρεώσεων: η ώρα του φαγητού, το χτένισμα, τα χάδια, τα παιχνίδια.
Προσπαθώ να είμαι συνεπής στις υποχρεώσεις μου- σε όλες, αλλά ο ύπνος του είναι μια άλλη χώρα. Εκεί ο γάτος μου, ο Βάλτη, είναι μόνος του. Αυτός και τα όνειρά του. Κι ίσως καθώς κολυμπά στις κυματιστές θάλασσες του γατίσιου υποσυνείδητού του να μοιάζει περισσότερο από ποτέ με το σύντροφο- αρχηγό του, χωρίς να το ξέρει: γιατί εκεί, στα όνειρά μας και οι δυο υπάρχουμε και παραμένουμε απροστάτευτοι, εύθραυστοι και ευάλωτοι στις παράλληλες ζωές μας ….